மேதா பட்கர், நர்மதா அணைக்கட்டு திட்டத்தை எதிர்த்து இருந்த உண்ணாவிரதம் அவரது கைது மூலம் முடிவிற்கு வந்திருக்கிறது. உண்ணாவிரதத்தின் 8வது நாளில் காவல்துறையினர் அவரை கைது செய்து மருத்துவமனையில் அனுமதித்து இருக்கின்றனர். 
சர்தார் சரோவர் அணைக்கட்டு திட்டம் இந்தியாவில் நடந்து கொண்டிருக்கும் போராட்டங்களில் வித்தியாசமான போராட்டம். தங்களுடைய வாழ்க்கை தேவைகளுக்கான போராட்டமாக மட்டுமில்லாமல் வாழ்க்கை முறைக்கான போராட்டமாகவும் இது உள்ளது. நர்மதா நதியின் மீது 30பெரிய அணைகள், 135சிறிய அணைகள் மற்றும் 3000குட்டி நீர் தடுப்பு நிலைகளை உருவாக்கும் திட்டத்திற்கு எதிராகத் தான் இந்த போராட்டம் தொடங்கியது. இந்த திட்டத்தின் மூலம் பல கிராமங்கள் நீரில் முழ்கும் நிலையும், பல்லாயிரக்கணக்கான மக்கள் இடம்மாறக் கூடிய சூழ்நிலையும் எழுந்துள்ளது. மக்களின் வாழ்க்கை தேவைகள் தவிர இங்கிருக்கும் பல பழங்குடி மக்களின் வாழ்க்கை முறைகளையும் இந்த திட்டம் அடியோடு மாற்றி விடும் என்று நர்மதா அணை எதிர்ப்பாளர்கள் வாதிடுகின்றனர்.
இந்த திட்டம் மூலம் மின்சாரம், குடிநீர் பல ஊர்களுக்கு வழங்க முடியும் என்றும் நாட்டின் பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு இது உதவும் என்றும் அரசு வாதிடுகிறது. ஆனால் இந்த திட்டம் தொடங்கப்பட்ட பொழுது இங்குள்ள மக்களுக்கு நிவாரணம் வழங்க அரசு எந்த ஒரு சரியான திட்டத்தையும் வைத்திருக்கவில்லை. இன்று மேதா பட்கர், அருந்ததி ராய் போன்றவர்கள் இந்தப் பிரச்சனையை மிகப் பெரிய போராட்டமாக மாற்றியப் பிறகு மேதா பட்கர் இந்தியா முழுவதும் பிரபலமாகி இந்தப் பிரச்சனையையும் பிரபலமாக்கியதால் அரசு சரியான நிவாரணம் வழங்க வேண்டிய சூழ்நிலைக்கு தள்ளப்பட்டுள்ளது. அதுவும் தவிர இந்தப் பிரச்சனை நீதி மன்றத்திற்கு சென்று இன்று அரசு சரியான நிவாரண திட்டங்களை வைத்திருப்பதாகவும் நீதி மன்றம் கூறியிருக்கிறது.
இங்கு அரசு கூறிக் கொண்டிருப்பதெல்லாம் நிவாரணங்களே. ஆனால் பிரச்சனை மக்களின் இடமாற்றம், சுற்றுப்புறச்சூழல், வாழ்க்கை முறை போன்றவை தான். அதனை அரசாங்கத்தின் எந்த நிவாரணங்களும் ஈடுசெய்து விட முடியாது.
வளர்ச்சி, பொருளாதார தேவைகள் இவற்றுக்கிடையே இம் மக்களின் பிரச்சனைகள் அர்த்தமற்றவையாக பலருக்கு தோன்றவே செய்கிறது. நீதிமன்ற தீர்ப்பு கூட இந்தப் பிரச்சனையின் உணர்வுகளை புரிந்து கொள்ளாமல், இழப்பீடு, நிவாரணம் என்ற ரீதியில் தான் இருந்தது.
இவ்வாறு பெரிய அணைகள் அங்கிருக்கும் காடுகளையும், கிராமங்களையும், இயற்கையான அத்தனை அம்சங்களையும் அழிக்கிறது. நீர்நிலைகள் தடம்மாறும் பொழுது பூமியின் நிலையிலும் நிறைய மாற்றங்கள் ஏற்படுகின்றன. இதுவெல்லாம் சுற்றுப்புறச் சூழலுக்கு பாதகத்தையேச் செய்யும்.
வளர்ச்சி எத்தனையோ மோசமான மாற்றங்களை நமக்கு ஏற்படுத்தி இருக்கிறது. சென்னையே அதற்கு மிகச் சரியான உதாரணம். கூவம் நதியில் இருந்து, பள்ளிக்கரணை சதுப்பு நிலங்கள் வரை நாம் பலவற்றை இழந்திருக்கிறோம். பள்ளிக்கரணை சதுப்பு நிலங்களில் பலவிதமான நாரைகளும், பறவைகளும் வருவது வழக்கம். ஆனால் இன்று குப்பை கொட்டும் இடமாக பள்ளிக்கரணை மாறிவிட்டது. சென்னை முழுவதும் பல நீர்நிலைகள் ஒரு காலத்தில் இருந்தன. ஆனால் இன்று தண்ணீருக்கு திண்டாடும் நிலைக்கு நாம் மாறிவிட்டோம்.
இன்றைய யதார்த்த வாழ்க்கையில் இயற்கையை ஒட்டிய வாழ்க்கை முறை மிகக் கடினமான ஒன்று தான். அணைக்கட்டுகளில் தொடங்கி, நாட்டின் பல வளர்ச்சிப் பணிகளில் பாதிக்கப்படுவது வறுமைக்கோட்டின் கீழ் இருக்கும் மக்கள் தான். நர்மதா அணைக்கட்டு திட்டப்பகுதியின் நதியோரங்களில் இருக்கும் மக்கள் எல்லாம் பழங்குடியினர் மற்றும் தலித் மக்கள் தான். அதனாலேயே அரசாங்கத்திற்கு இந்தப் பிரச்சனை மீது பெரிய அக்கறை ஏற்படுவதில்லை.
வளர்ச்சி, பொருளாதாரம் என்று வாதிடும் நாம் தான் முதுமலை போன்ற காட்டு பகுதிகளுக்கு செல்லும் பொழுது நம்மையே மறந்து விடுகிறோம். அந்தக் காடுகளில் மரம் வெட்டுபவர்களை நினைத்து நாம் ஆவேசம் கொள்கிறோம். இயற்கையை காப்பாற்ற வேண்டும் என்ற உணர்வு அந்தக் காட்டுப் பகுதியில் ஏற்படுகிறது. கரை புரண்டோடும் நீர் நிலைகளை மழைக்காலங்களில் பார்க்கும் பொழுது மகிழ்ச்சி கொள்கிறோம். இது ஒரு மிகுந்த பரவச நிலையை நமக்கு ஏற்படுத்துகிறது.
ஆனால் நகரத்திற்கு வந்தவுடன் அதுவெல்லாம் மறந்து போய் விடுகிறது. இயற்கையின் எழில் கொஞ்சும் பகுதிகள் சில நாட்கள் ரசிப்பதற்கு மட்டுமாகவே நமக்கு தெரிகிறது. வளர்ச்சி தேவைகளுக்கு முன்பாக நர்மதா அணைக்கட்டு போன்ற பிரச்சனைகள் அர்த்தமற்றவையாக நமக்கு மாறி விடுகிறது. இயற்கை மீது பெரிய அளவில் அக்கறை நமக்கு vacation எடுக்கும் பொழுது தான் வருகிறது. பிறகு அதன் மேல் எந்த அக்கறையும் இருப்பதில்லை.
இந்த அணைக்கட்டு திட்டமும் நிற்கப் போவதில்லை. நாட்டின் வளர்ச்சிக்காக அழிக்கப்பட்ட பல இயற்கையான வாழ்விடங்களில் இந்தப் பகுதியும் ஒன்றாக மாறப் போகிறது.
Thursday, April 06, 2006
மேதா பட்கர், இயற்கை
By தமிழ் சசி | Tamil SASI | நேரம் 4/06/2006 09:37:00 PM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 மறுமொழிகள்:
one blogger friend sent this
11:07 PM, April 06, 2006also see NBA yahoo group
Press Release
• MEDHA PATKAR AND JAMSINGH NARGAVE FORCIBLY REMOVED TO MEDICAL INSTITUE AFTER 12AM LAST NIGHT
• DHARNA CONTINUES ON 21ST DAY
• SEVEN PEOPLE FROM DELHI JOIN INDEFINITE FAST
Last night, at around 11:30pm, a force of more than 400 police swamped Jantar Mantar, forcefully and roughly attacking the satyagrahis who were peacefully sitting on their 20th day of dharna. Medha Patkar and Jamsingh Nargave, on their 8th day of indefinite fast, were arrested, forcefully lifted and taken in an ambulance to the All India Institute of Medical Sciences. They have both maintained their fast, Medha refusing IV and taking only lime juice. Meanwhile, over fifty Narmada Bachao activists were arrested, dragged, beaten up and taken to the Parliament Street Police Station where they were harassed and detained until 4:40am this morning. The manner in which they were treated was in complete violation of democratic norms and human rights.
The unexpectedly copious breadth of police presence and brutality at the site was met with determined resistance. Many people were beaten including Kailash Awasya, Arun from Bombay and women from the Mandala slum in Bombay. The high-handedness of police was well reported on several mainstream media channels as it occurred, and coverage continued until well past 2am. The movement is strong and continues to pressure those accountable into forcing the justice of rehabilitation to be carried out. Only in response to such pressure would police be mobilised in such great force. The government's move was clearly out of panic rather than concern for Medha's health, as they have still not stopped the construction of the Sardar Sarovar Dam and have isolated her within AIIMS, not allowing anyone to meet her.
Today the dharna continues strong at Jantar Mantar. Bhagwati Patidam is in her 9th day of her fast, as she is remaining at the dharna site. Bhama Bhai and Raja Kalla, also from the valley, are in their fourth day of fasting, while today seven more people from Delhi have joined them. This group includes: Mona Das, President JNUSU; Dananjaoi Tripathi, Vice President JNUSU; Avadhesh from All India Students' Association; and, JNU Prof Kamal Mitra Chenoy. The Bhopal victims, who are sitting across the road in a dharna of their demands for human rights, are performing a symbolic solidarity day-long fast in support as well. Still hundreds of people are at Jantar Mantar, putting pressure on the government to heed the calls of Medha and the dharna, and hundreds more are arriving today.
With pressure mounting from vast media coverage and exposure of the concerns of the people, three ministers are leaving today to visit the valley where they will review the status of rehabilitation first hand and the rationality of construction. The delegation includes Minister for Water Resources, Professor Saifuddin Soz, the Minister for Social Justice & Empowerment, Ms Meira Kumar, and State Minister from the PMO, Shri Prithyiraj Chauhal. This is a symbolic step as the claims of the villagers and adivasis can't be denied when they are seen visually manifest in the live communities.
Tonight there is a candlelight procession being held in Bangalore, with a solidarity fast being held there on Saturday. There have been various vigils and rallies across India, including four in the valley to which 200 tribal people gathered for each, and throughout many cities including Pune, Bombay and Trivandrum. There has been a huge outpouring of support worldwide. Tomorrow, more than 70 scientists and engineers associated with IITs and universities across India and the US will undertake a one-day solidarity fast, following the release of a Scientists and Engineers' Open Challenge to SSP claims in which more than 250 prominent scientists and engineers slammed the Sardar Sarovar engineers for projecting unrealistic power benefits and luring state governments into ignoring the rehabilitation of 35,000 families in the submergence zone of the dam.
மெதா பட்கரின் "Narmada bachao aandolan" ஒரு தேச விரோத சக்தி என உத்தரவிடச் சொல்லி, குஜராத் உயர் நீதி மன்றம் மத்திய அரசுக்கு 2001 லேயே நோட்டீஸ் அனுப்பியிருக்கிறது.
11:50 AM, April 28, 2006பார்க்க பக்கம்
மேலும், அவருக்கு எதிராக ஆதாரத்துடனான நிரூபிக்கப் பட்ட குற்றச்சாட்டு, அவர் வெளி நாட்டு நிருவனங்களிடமிருந்து பணம் வாங்கி இப்படி யெல்லாம் conspiracy செய்து நாட்டின் முன்னேற்றத்திற்கு தடை போடு கிறார் என்பது.
ஷங்கர்.
May 1st, 2006
8:18 AM, May 02, 2006· NBA to challenge the defamation and 'official' propaganda on 'rehabilitating' the 'rehabilitated'!
The one month long agitation, including a dharna and fast was over, keeping the battle on, while the governments, disturbed with the 'polkhol' the 'expose' campaign of the governments' illegality and falsehood related to rehabilitation itself, resorted to a deliberate 'defamation' campaign against NBA involving their supporters.
These include a corporate man in Gujarat, associated with various politicians and trying to defame us by hook or by crook since years, without success. This man is also facing a criminal case for involvement in the attack on Medha Patkar and media persons (NDTV reporter, Pravin Joshi, and others) in the Sabarmati Ashram, during a peace meeting after Gujarat riots. His latest charges, as were the past ones made through advertisements in 2000, are false and ill-intended. He has charged NBA of foreign funding worth lakhs of rupees, which is a fake, manipulated allegation, which we are to contest in the court, filing a defamation case. As the same person (whose propaganda has received space on India TV) accuses, NBA is not a registered organisation and hence has no credibility.
We know, however, that never was Gandhi's or Bhagatsinghs or Jaiprakash Narayan's freedom movement ever 'registered' and so not NBA either. Our constructive activities, however, are run under registered organisations and we are open, transparent about our very limited resources, our voluntary donations, our free services received from advocates to owners of the office premises, our friends and families of oustees to activists. We are ready to take up the challenge of proving the false accusations and the motive behind them, since all this is a part of our struggle against the communal, criminal state and we will fight it out.
Another attempt to defame NBA and, by corollary, prove government officials, their claims and statistics, and their report, right is also on by way of stories planted in the newspapers, especially the Indian Express. While NBA can, if it decides, put in thousands of stories of officials resorting to corruption, violent repression, betrayal against Adivasis and farmers in relation to Sardar Sarovar, we have not done this so far. Nor are all cases of violations of the Narmada Tribunal Award and contempt of Supreme Court judgments filed in the Supreme Court by the thousands of oustees, facing injustice as yet.
But the story of nine Adivasis from Bhitada village, Alivajpur tehsil, Jhabua district, published on the front page of the Indian Express can be a highly interesting 'eye opener' only if the readers happen to investigate into the total reality with no biases and no half cooked evidence or 'inventions'.
Bhitada is one of the twenty-six Adivasi villages, of Jhabua district, to be affected by Sardar Sarovar and it has been partially affected since 1999, when houses and/or farms of at least 4 Adivasi families in Bhitada faced submergence and in later years all, that is almost 100, did face the same. What people should know is, these 100% Adivasi villages are generations old communities, mainly of Bhilala Adivasis, where the governments has never set – up any school, dispensary, ration shops or haven't even built a road over decades, and yet the Adivasis live a more or less self-reliant life with land, river and rain waters, forest produce and their own hard work. Bhitada has, today, a school run with NBA's help from 1st to 4th standard, started as the 15th Life School (Jeevanshaala) in the Valley, managed with voluntary donations and a local committee, a local teacher; a ration shop which NBA i.e. the Adivasis and activists together, got started after much struggle; while the villages have a successful, traditional water harvesting with gravity with no machine, for most of its agricultural land. The villages in Jhabua never wanted to be displaced and hence were worried, uninformed, and were never even consulted during the ten years long Tribunal sittings or, thereafter, till NBA with other local activists of Kedut Mazdor Chetna Sangh, reached them, enquired and informed. They were not for leaving their villages but slowly got to know about the dam.
Bhitada families, as hundreds of others in Jhuhua, were presumed to 'opt' for rehabilitation in Gujurat even without giving them the option to exercise their legal right to choose resettlement in their own state. This led to about 50 families of Bhitada to accept some land in two of Gujurat's resettlement sites, who all faced problems and at least 25 decided, under no influence of NBA, not to shift till land is exchanged. It is very clear that others in Bhitada always wanted to stay in Madhya Pradesh.
The government of Madhya Pradesh has shown all affected families in Bhitada as already rehabilitated, including those affected at 110m and 122m. None in Bhitada is 'non affected' as per the government even today while at least 50+ families, claimants, are yet to be declared as oustees and at least another 50 declared families are yet to be rehabilitated. It was from amongst the latter 50 that 15 Adivasis were taken to show the land in Chikalda village, Madhya Pradesh, one, which is known to be bad land. The worst is, the entire deal from identification of the seller to registration of sale, everything done by the officials has been a case of betrayal of the 9 adivasis who chose to take land (6 adivasis refused). All their monetary compensation for land, house, house plots, have been used by the government for purchasing the land. Now they have been told not to ask for anything more; no R&R site with all civic amenities, no houseplots, nothing... which is totally illegal.
Most shocking is that the farmers who sold the land have in collusion with the officials, removed their irrigation pumps and pipes, denying the adivasis irrigation, which was previously promised.
Six out of fifteen PAFs, therefore, have refused to take the 'deal' and nine who have accepted, are stunned. Even if the government succeeds, it is only through cheating. NBA is attacked by the 'story tellers' and 'story takers' since both of them are unconcerned of the tribal interests and are buying the argument of 'public interest at any cost'. NBA challenges this in favour of a humane, just paradigm but also honesty and integrity, by the state and the society, both.
Post a Comment